102. Sayı, Ağustos 2022

Merhaba sevgili okurlar,

Bundan böyle her sayıda başka bir yazarımız yazacak “Editörden” bölümünü. İlk Talihlimiz Ali Çolak…

Ağustos’un bu aşırı sıcaklarında, gönüllerinizi serinletmek umuduyla,

güldüren ve düşündüren, farklı dünyaları hayal eden bir sayıla konuk oluyoruz evlerinize.

Bu ay dergimizde bazı yenilikler var. İlk önce

“Ekibimiz”

Ve

“Konuk Yazarlık”

Bölümleri onarıldı ve tekrar erişime açıldı.

İkincisi: artık dergimizi gören insanlar için de erişilebilir kıldık!

Dergimizdeki yazılara görsel eklemeye başladık. Okurlarımız için planladığımız daha çok yenilik var ama sürpriz olsun istiyoruz.

Gelelim yazılarımıza.

Toplumun, yeti farklı bireyleri temel haklara sahip bireyler olarak değil de kendi hayatlarına renk katacak objeler olarak görmesini eleştiriyor Burak Sarı “Bir Biz Eksiktik Değil mi” başlıklı yazısında.

Kör ebeveynlerin sıklıkla karşılaştığı sorulardan biri çocuklarını farklı tehlikelerden nasıl koruduklarıdır. Bunun pek de düşünülmeyen bir yanını “Ekrandaki Tehlikeyi Sınırlamak” yazısında Nurşen Sunar Korkmaz’dan dinliyoruz.

İçimizi serinletecek bir haber de geçen yılın kışından, çok uzaklardan, Fildişi Sahilleri’nden geliyor. Gülcan Altun geçen yıl Aralık ayında düzenlenen bir defile vasıtasıyla, toplumun olumsuz olarak gördüğü bireylerin artık o olumsuz damgasını nasıl reddettiğini anlatıyor “Yaz Sıcağına Soğuk Bir Damga” yazısında.

“Tanecik Kitapları”ndan güldüren ve düşündüren iki anıyı Ali Çolak’ın çevirisiyle okuyoruz; Güldüren ve Düşündüren Anılar başlığı altında.

Görmeyen birisiyle karşılaşmanın insanların doğru ve yanlış algılarını nasıl bir yana koymaya sevk ettiğini sorguluyor Eylem Yurtsever “Görülmek ve Görülmemek” yazısında.

Eğer körseniz; bir poğaçanın nereden alındığına dair bilginiz sorgulanır. Bir yanlışlığa itiraz etme cüretini gösterirseniz arkadaşlarınız şirinlikler yaparak ortalığı yatıştırmaya çalışır. Çünkü sizin yaptığınız her bir itiraz fazla gelir insanlara… Dilek Başar Açlan’ın “Bayatlığın Sınırı Yok” yazısından okuyoruz.

Görme engelli çocukların gören çocuklarla beraber eğitim alma hakkını koruma yolunda, veliler ve öğretmenleri bilinçlendirmenin önemini anlatıyor Canan Çam Yücel “Okul Zili Çalacak” yazısında.

Yeti farklılığı olan bireylerin herhangi bir insan gibi sorgulanmadan ve engellenmeden hayatını yaşayabildiği bir günü hayal ediyor Sevgi Mart Göcen “Artık şaşırmak istiyorum” yazısında.

Kesişimselliği benimseyen bir tek biz değilmişiz. Erişilebilirliği bir insan hakkı olarak gören, erişilebilir bir eğitim vermeye hazır olan ve bu konuda kendini geliştirmeye niyetli başka gruplar da varmış. Detaylarını Meral Sözen’in “LGBT Eğitiminde Bir Kör” yazısından okuyabilirsiniz.

Bu aylık bizden bu kadar. Eylül sayımızda buluşuncaya dek hoşça kalın.