Toplam Okunma 0
Teknoloji, biz körlerin hayatına girdi gireli çok şeyimizde değişim meydana geldi değil mi?
Kullanım alanları genişledikçe bizim kullandığımız alanlar da bir hayli genişledi, öyle ki on yıl sonra falan körlük ne boyuta gelir tahmin bile edemiyorum.
Ben de gelişen şeylerden faydalanan bir birey olarak bugün teknoloji sayesinde oturup dört yüz yetmiş iki fotoğrafa nasıl tek tek baktığımı, fotoğrafları yorumlayıp gerekenlere özel etiketler atadığımı, “teknoloji bu kardeşim! Yanılabilir” deyip birkaç fotoğraf önceki kişi ile benzer kişiyi karşılaştırıp gerçekten doğru kişi olup olmadığını nasıl saptadığımı anlatacağım.
Çoğumuzun bir arşivi mutlaka vardır değil mi? Ya ses ya video ya da fotoğraf arşivi…
Görsellerim bir noktada öylesine birikmiş ki, yukarıda sizlere belirttiğim sayıya ulaşmış. Az değil dört yüz yetmiş iki fotoğraf varsa bir klasörde ve hepsi aynı gün ya da hafta içerisinde çekilmemişse ve bir belge / bilgi içermiyor, anı içeriyorsa, orada çok güzel şeyler mutlaka bulunacaktır değerli okurlar. İşte beni oturup yapay zekâ kullanarak tüm fotoğrafları betimletecek kıvama getiren şey de buydu.
Reklam yapmak gibi olmasın ama hakkını da verelim, “Be My Eyes” masaüstü uygulaması ile bir akşam öyle mesai yaptık ki, gören birisine “gel şu fotoğraflara bakalım” desem bir noktadan sonra “yeter artık!” der yanımdan kaçardı sanırım. Tabii Be My Eyes da artarda betimleme yaptırınca otuz kırk görsel sonrasında “Chat dolu” uyarısını bana veriyordu fakat, kapatıp açmak ve yeni Chat başlatmak sorunu çözüyordu.
İlk fotoğraf, ikinci Fotoğraf, onuncu Fotoğraf, kırkıncı Fotoğraf vs. diye diye sırayla ilerledim, önemli gördüğüm ve sonradan ihtiyacım olduğunu düşündüğüm bazı görselleri yeniden adlandırdım, çünkü tüm fotoğraflarımın isimleri “IMG” ile başlayıp, tarih bilgisini içeren dizi ile devam ediyordu. Bu şekilde hem fotoğraflarda neler varmış hatırlıyor hem de isimlendirme yapıyordum.
Bazen yanımda birisi ile çekindiğim görsellere denk geliyor, “bu kimdi acaba?” düşüncesi içerisinde Be My Eyes chat’ından sohbet ederek kişiyi tanımaya çalışıyordum. Çoğu durumda da hatırlıyordum 😂. Bazen de tam emin olamadığım görsellere denk geliyordum, yine Chat bölümünden “bu görseldeki kişi önceki görsellerde de var mıydı?” sorusunu yöneltip, eğer “Evet” cevabı alırsam ona göre bir yol çizerek kişileri tanımaya çalışıyordum.
Biraz çetrefilli gibi gelebilir okurken sizlere fakat, emin olun uygulaması çok eğlenceliydi. Yoksa kimse dört yüz yetmiş iki fotoğrafı oturup tek tek betimletmez, üstüne yapay zekâ ile sohbet edip ilgili fotoğrafı netleştirmezdi.
Burada beni motive eden şey, tam standart görsellere denk geldim, çoğu aynı gibi düşünceye kapılacakken bir anda eski anılardan görselin betimlenmiş olarak karşıma çıkıyor olmasıydı.
İşte o anda görselden de aldığım bilgiler ile anılar kafamda canlanıyordu ve Chat ile sohbete gidip daha da derinleri betimletmeye başlıyordum.
Yazımın adını da bundan dolayı “albüme baktım” olarak belirledim değerli okurlar. Bugüne kadar hep tek fotoğraf ile karşılaştığımızda betimleme alıyorduk, anlık bilgileniyorduk. Ya da eskilerden sadece bir fotoğraf karşımıza çıkıyordu, merak edip betimletiyorduk. Burası tamamen farklı ve birden fazla anı içeriyor. Dolayısıyla buraya albüm demek, yaptığım işe de albüme baktım demek bana göre hakkımdı.
Sonuç olarak o akşam tüm fotoğraflarımı betimlettim, yaklaşık yüzü aşkın fotoğrafın adını da anlayabileceğim şekilde düzenledim. Be My Eyes’ı kaç defa yeniden başlatmışımdır bilmiyorum fakat bu yolculukta 1 defa hata vermediği için ona sevgilerimi sunmadan asla yazımı sonlandırmam. İyi ki varsın güzel uygulama.
Eğer bir dijital albümünüz varsa, ufaktan siz de bunu deneyin tavsiyesi ile yazımı sonlandırıyorum değerli okurlar. Belki adı “IMG” ile başlayan ve farkında olmadığınız bir görsel sizin sevgiliniz ile olan deniz kenarında fotoğrafınız olabilir ve siz bu görsele bir anda rastlayabilirsiniz. Sabır ve sonuca odak ile. Sağlıcakla kalın.