Toplam Okunma 0
Aktivizm, bir fikri, bir düşünceyi hayata geçirmek için sürekli eylem içinde olma halidir. Bu hal içinde bulunanlara aktivist denir. Aktivizm, tabiatı gereği sıcak ve daima hareketli bir mücadele alanını kapsar. Ancak verilen mücadelenin başarıya ulaşması için sağlam bir fikri zemine sahip olması şarttır. Engelsiz Erişim Derneği, kurulduğu günden bu güne sakatlık alanında, gerek fikri, gerek fiilî bakımdan çok ciddi işlerin altına imza atmış bir örgüttür. Kemal Öz Ceyhan Seminerleri, Engelsiz Eğitimler, erişilebilir oy şablonları başta olmak üzere gerek bizzat kendi yaptığı gerek paydaş olarak içinde yer aldığı projelerle sakatlık alanında emsallerini geride bırakmış bir yapıdır Engelsiz Erişim Derneği. Buradan bakıldığında Engelsiz Erişim Derneği’nin Aktivizm denen mevhumdan pay almadığını söylemek haksızlık olur. Bu projelerin içinde Engelsiz Erişim’in aktivizme en yakın duran projesi, her sene beyaz baston günü münasebetiyle düzenlediği Beyaz Baston ve Erişilebilirlik Festivali’dir. Festival, Engelsiz Erişim’in dayandığı fikri temelin gün yüzüne çıkmış halidir. Bu hakikatin en bariz delili festival boyunca atılan sloganlardan açılan stantlara, yapılan çevre düzenlemelerine varıncaya kadar festivalin her anı erişilebilirlik kelimesinin ete kemiğe bürünmüş halidir. Kendi adıma festivalin yapıldığı iki gün boyunca erişilebilirliği teneffüs ettiğimi söyleyebilirim. Festival, Engelsiz Erişim’in vaktiyle yaptığı ‘kaldırım aktivistleri’ eylemlerinden sonra sokakta sözünü söyleyebildiği tek etkinlik olmanın yanı sıra festival sırasında ortaya koyduğu erişilebilirlik çözümleriyle sakatlığın geleceğine de yön verecek bir seviyeye sahiptir. En basitinden festival alanının girişine konulan yön gösterici hoparlörlerin ileride bir hava alanında, bir alış veriş merkezinde erişilebilirlik çözümü olarak karşımıza çıkmaması için hiçbir sebep yoktur. Malumdur ki erişilebilirlik adına ne söylenirse söylensin gerçek hayatta bir karşılığı olmadığı müddetçe havada kalmaya mahkumdur. İşte festival, erişilebilirlik mevhumunun gerçek hayattaki karşılığının ne olduğunu göstermesi bakımından da son derece değerlidir. Elbette festivalinde kendine göre bir takım handikapları var. festivalin yapıldığı sahanın coğrafi hususiyetleri sebebiyle stantlar yan yana olacak şekilde açılmasına rağmen bazı stantlara yardım almadan erişmek bir hayli zor olabiliyor. İlerleyen zamanlarda buna da erişilebilir bir çözüm bulunur belki. Çünkü iyisiyle kötüsüyle festival, başkalarının Engelsiz Erişim’e, Engelsiz Erişimin de kendine baktığı bir aynadır. Ve bu ayna ileriye doğru daha da parlatılıp güzelleştirildikçe erişilebilirliği ve hak temelli mücadeleyi daha iyi yansıtacaktır.
Festival, sakatlık tarihinde olduğu kadar bende de müstesna bir yere sahip. Yukarıda da ifade ettiğim gibi festival süresi boyunca açılan stantlardan binalardaki sarı çizgilere, tuvalet kapılarındaki Braille etiketlere kadar dem dem erişilebilirliği soluyabiliyorum. Erişilebilirliği, sadece festival alanında değil evde, işte, okulda, sokakta, her zaman ve her yerde soluyabildiğimiz günleri görmek temennisiyle.