7 yaşımdan bu yana hayatımı görme engelli olarak sürdürmekteyim. Yaşamın her alanında, her koşulda dolu dolu, verimli ve mutlu bir süreç geçirdiğimi düşünüyorum.  Hayat, her koşulda çok güzel ve değerli… Bazen zorlukları fazlaca olabilir…

Ne var ki zorluklarla mücadelelerimiz, sarp kayalıklarda açan nadide bir çiçeğe ulaşmak gibi… En yüksek dağların zirvesine tırmanmak gibi…   Okyanusların derinliklerine inebilmek gibi… Bulunduğun noktadan, geriye dönüp baktığında tebessüm edebilmek gibi… Gönlünün kapılarını ardına kadar açıp anne olabilmek gibi…

    Allah nasip etti ve ben  üç erkek evlat yetiştirdim. Şu an onlara bakıp: iyi ki dünyaya gelmişim… İyi ki sizleri doğurmuşum… Ve iyi ki yaşamımda varsınız… İyi ki sizi tanımışım diyebiliyorum…

          Nedir bizi kaygılandıran, endişelendiren veya korkutan?... Görmediğimiz için çocuklarımızı kontrol altında tutamamak mı acaba? Peki ama buna gerek var mı?... Yani bir insanın bir başka insanı kontrol altında tutmasına? İhtiyacımız olan: sadece sevgi…

          Engelsiz erişim derneğinin düzenlediği; “görme engelli ebeveyn olarak çocuk büyütmek” Konulu seminerde, bu bağlamda bir söyleşi yapmak istiyoruz. Bize Katılırsanız seviniriz. Gönül dolusu paylaşımlarda bulunabilmek dileğiyle…

 10. Kemal Özceyhan Semineri: Görme Engelli Ebeveyn Olarak Çocuk Büyütmek

Tarih: 31 Ocak 2015 Cumartesi

Saat: 14:00-17:00

Yer: Boğaziçi Üniversitesi Kuzey Park Binası 07 nolu sınıf.